Martijn Krabbé over zijn veranderde uiterlijk en media-aandacht: ‘Ik blijf gewoon mezelf’

Zichtbaar veranderd door ziekte

Tijdens zijn ziekteproces is het uiterlijk van Martijn Krabbé zichtbaar veranderd. De 57-jarige televisiepersoonlijkheid is flink aangekomen, wat deels te wijten is aan medicatie en de ziekte zelf. In plaats van zich daarvoor te schamen of het te verbergen, is Martijn er opvallend open over. In eerdere interviews en via zijn eigen socialemediakanalen liet hij weten dat hij in deze fase van zijn leven kampt met een ‘onstuitbare eetlust’.

Ook in een recent interview met het tijdschrift LINDA. sprak hij daar met opvallende eerlijkheid over. “Ik loop nu de Albert Heijn binnen en mensen herkennen me soms niet eens meer,” zei hij met een glimlach. Martijn weet dat zijn uiterlijk verandert, maar blijft ondanks alles zichzelf. Juist die openheid is iets wat hem al jaren kenmerkt als televisiepersoonlijkheid — en nu ook als mens in een kwetsbare fase.

Foto’s tijdens het afscheid van Jonnie Boer

De aanleiding voor de recente mediastorm was de publicatie van foto’s waarop Martijn Krabbé te zien is bij het afscheid van zijn goede vriend Jonnie Boer. De beelden verschenen onder andere in De Telegraaf, wat leidde tot kritiek van sommige lezers en mediakenners. Is het respectvol om iemand in zo’n emotioneel en fysiek kwetsbare toestand vast te leggen? Of is het onvermijdelijk, gezien zijn publieke rol?

Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds, die ook meewerkt aan De Telegraaf, reageerde op de ophef in zijn podcast Strikt Privé. “Er kwam behoorlijk wat kritiek op die foto’s. Maar ik denk dat veel mensen vergeten dat Martijn er zelf altijd open over is geweest. Hij heeft zelf foto’s gedeeld op Instagram en verteld over hoe zijn ziekte zijn lichaam heeft veranderd.”

‘Niet chic’ of gewoon eerlijk?

Het debat over de foto’s laaide verder op in de talkshow Vandaag Inside, waar Wilfred Genee het onderwerp aansneed. Collega Johan Derksen was stellig: “Als iemand in het openbaar verschijnt, dan mag dat in beeld worden gebracht.” Toch vond Hélène Hendriks het nodig om daar een nuance aan toe te voegen: “Je kunt je wel afvragen of het chic is.” Een terechte vraag, die volgens velen juist getuigt van medemenselijkheid.

Evert Santegoeds blijft erbij dat het publiceren van de foto’s verdedigbaar is. “Martijn heeft zelf al zoveel gedeeld. Hij is daar niet voor weggelopen. Hij stond daar, zichtbaar, om afscheid te nemen van zijn vriend. En ik vond het eerlijk gezegd moedig dat hij dat deed. Hij verborg zich niet.”

Openheid als kracht

Martijn Krabbé heeft nooit geschuwd om zijn persoonlijke leven te delen, zolang hij daar zelf de regie over had. Zijn strijd tegen ziekte, de bijwerkingen van behandelingen en de impact op zijn dagelijks leven: hij maakt het bespreekbaar, ook in het publieke domein. Die openheid zorgt voor herkenning bij veel mensen — zowel bij fans als bij mensen die zelf een soortgelijk proces doormaken.

Door zijn verhaal te delen, laat Martijn zien dat ziekte niet iets is om je voor te schamen. Zijn boodschap is helder: ook als je verandert, blijf je dezelfde mens van binnen. En juist daarom blijft hij inspireren. “Je moet leren omgaan met de nieuwe versie van jezelf,” zei hij eerder in een interview. “En dat lukt me steeds beter.”

Publieke figuur in een persoonlijke fase

Als bekende Nederlander ontkom je er niet aan dat je leven — zelfs in tijden van ziekte — in het publieke oog blijft. Toch maakt het een groot verschil hoe daar in de media mee wordt omgegaan. De discussie over de gepastheid van de foto’s raakt aan de kern van journalistieke verantwoordelijkheid en menselijke waardigheid.

Sommigen vonden het ‘niet chic’ om de beelden te publiceren, juist omdat Martijn zichtbaar verzwakt was. Maar anderen menen dat zijn eigen openheid het onderwerp publiek heeft gemaakt. En zolang het met respect wordt gedaan, is er ruimte voor verslaggeving — ook in moeilijke momenten.

Afscheid nemen met waardigheid

Het feit dat Martijn Krabbé aanwezig was bij de herdenkingsbijeenkomst voor Jonnie Boer, ondanks zijn gezondheidssituatie, werd door velen als indrukwekkend ervaren. Hij koos ervoor zijn gezicht te laten zien, ondanks de fysieke veranderingen die zijn ziekte met zich meebrengt. Voor veel mensen is dat juist een krachtig signaal.

Santegoeds benadrukt in zijn podcast: “Hij stond daar, zichtbaar, en nam afscheid. Dat vergt moed. We hebben daar een foto van geplaatst, maar wel vanuit respect. Er was geen sensatie, geen aanval. Alleen een moment van realiteit.”

Erkenning van de kwetsbare mens

In de reacties van het publiek was ook veel steun te vinden. Velen spraken hun respect uit voor Martijns doorzettingsvermogen en eerlijkheid. “Hij laat zien dat je niet hoeft te voldoen aan een bepaald plaatje om sterk te zijn,” schreef een fan op sociale media. “Kwetsbaarheid is ook kracht.”

De discussie over media-aandacht voor zieke publieke figuren zal altijd gevoelig blijven. Het is een dunne lijn tussen verslaggeving en sensatie. Maar in het geval van Martijn Krabbé is duidelijk dat zijn eigen houding richting de buitenwereld allesbehalve afwijzend is. Hij laat zichzelf zien, zoals hij nu is — met alles wat daarbij hoort.

Leven in het licht én de schaduw

Het pad dat Martijn Krabbé bewandelt, is intens persoonlijk en tegelijk onvermijdelijk publiek. Hij is een bekende Nederlander die decennialang deel uitmaakte van het televisiebeeld, en blijft nu — in een totaal andere context — zichtbaar. Het feit dat hij daar zelf over communiceert, via interviews en sociale media, maakt zijn verhaal krachtig en invoelbaar.

De beelden van de bijeenkomst voor Jonnie Boer zijn een momentopname. Maar wat ze vooral tonen, is een man die zich niet laat wegdrukken door zijn ziekte. Die aanwezig wil zijn, op zijn manier. En die, ondanks alles, nog altijd zichzelf blijft.

Wat betekent ‘chic’ werkelijk?

De vraag of het publiceren van beelden ‘chic’ is, hangt sterk af van intentie en context. Als het gaat om een moment van afscheid, waarbij iemand zelf zichtbaar en benaderbaar is, kan verslaggeving ook een vorm van eerbetoon zijn. Zeker als de betrokkene — zoals Martijn Krabbé — eerder open was over zijn situatie.

Wat vooral beklijft, is de waardigheid waarmee Martijn zijn rol als bekende Nederlander blijft invullen. Hij is eerlijk, benaderbaar en menselijk. En dat maakt hem, juist in deze fase van zijn leven, tot een voorbeeld voor velen.

Een leven dat inspireert

Martijn Krabbé laat zien dat er kracht zit in kwetsbaarheid. Dat het mogelijk is om in het licht van de camera te staan, zonder masker. En dat openheid niet betekent dat je geen grenzen mag stellen, maar dat je bepaalt op welke manier je gezien wordt.

Zijn verhaal is er een van veerkracht, eerlijkheid en medemenselijkheid. En de manier waarop hij met media-aandacht omgaat, getuigt van een groot bewustzijn van zijn rol. Hij kiest niet voor drama, maar voor verbinding.

Met of zonder camera’s, Martijn Krabbé blijft zichzelf. En juist dat maakt hem, ook nu, een bijzondere aanwezigheid in het publieke domein.