Henkjan Smits zegt over Rob de Nijs: ‘Rob had een sterke drang om te blijven leven’

Het voormalige Idols-jurylid Henkjan, die Rob donderdag voor het laatst zag, herinnert zich met veel warmte de vriendschap die hij deelde met de zanger. Samen hadden ze een gedeelde passie: eten en het bereiden van heerlijke maaltijden. De twee vrienden kwamen regelmatig bij elkaar over de vloer, waar ze niet alleen voor hun partners, maar ook voor elkaar kookten en genoten van lekker eten en goed gezelschap. Het was een ritueel dat hen beiden plezier bracht, een moment van ontspanning en gezelligheid in hun drukke levens.

Volgens Henkjan had Rob altijd een enorme drang om te blijven genieten van het leven. “Rob had een ongelooflijke energie om door te leven en te genieten van alles wat het leven te bieden had,” vertelt Henkjan. Maar in de laatste tijd werd het steeds moeilijker voor Rob om aan deze levensstijl vast te houden. De fysieke en emotionele uitdagingen begonnen zich op te stapelen, en het kostte hem veel energie om telkens naar hun afspraken te komen. Het werd steeds lastiger voor hem om die reis te maken.

Maar Henkjan, altijd praktisch en bedachtzaam, vond een manier om de vriendschap en de traditie van samen eten voort te zetten. “Toen zei ik: ‘Nou, dan kook ik gewoon bij ons thuis, en dan neem ik het mee in de auto. We kunnen lekker met z’n vieren eten.’ En zo bleef dat een vast ritueel, ondanks alles,” legt Henkjan uit. Tot het bittere einde genoot Rob enorm van deze bijeenkomsten, ondanks dat zijn gezondheid hem in de steek begon te laten. Voor Rob was het niet alleen het eten zelf dat belangrijk was, maar ook de verbondenheid en de momenten van samenzijn met de mensen die hij het meest dierbaar was.

De vier vrienden hadden voor afgelopen vrijdag weer een afspraak staan om samen te eten. Helaas kon deze bijeenkomst niet doorgaan. Rob’s vrouw, Jet, had Henkjan een dag van tevoren geïnformeerd dat het niet goed ging met Rob. Ondanks zijn zwakke gezondheid wilde Rob echter dat ze alsnog langskwamen. “Het zou wel gezellig zijn als we nog even kwamen,” zei Jet tegen Henkjan. Dus besloot hij om samen met zijn partner toch naar Rob toe te gaan, om hem nog een laatste keer te zien.

Hoewel Rob in bed lag, bleef hij positief en optimistisch. Zelfs in zijn moeilijke momenten maakte hij plannen voor een nieuwe eetdate. “Hij zei: ‘Eerst even beter worden en dan gaan we weer lekker eten,'” herinnert Henkjan zich. Het was een manier voor Rob om zich te focussen op wat hem blij maakte, om zelfs in zijn zwakste momenten vooruit te kijken naar een betere tijd, waarin hij weer zou kunnen genieten van het eenvoudige maar zo waardevolle plezier van samen eten met vrienden.

De herinneringen aan die gezellige eetmomenten zullen voor Henkjan en de anderen voor altijd blijven, een getuigenis van de vriendschap en de levensvreugde die Rob altijd in zich had. Het is een moment van troost voor iedereen die hem kende, wetende dat hij tot het allerlaatste moment zijn passie voor het leven en voor de mensen om hem heen heeft gekoesterd.