Tessel Blok (Zus van Diewertje Blok) Deelt Emotionele Details Over Afscheid van Diewertje
Tessel Blok deelde in een aangrijpende uitzending van ‘Wat blijft over’ op NPO Radio 1 bijzondere herinneringen aan haar zus Dieuwertje, die haar een week na haar overlijden met veel liefde en respect herdenkt. Terwijl Tessel sprak over haar zus, was het duidelijk dat de kracht van Dieuwertje’s persoonlijkheid haar laatste momenten met zorg en vastberadenheid vormde. Ze zei: “Dieuw was altijd zo’n sterke vrouw, ze nam de touwtjes in handen, zelfs tot het allerlaatste moment.”
Een afscheid met kracht en rust
Dieuwertje besloot bewust haar afscheid voor te bereiden. Tessel herinnert zich hoe haar zus op het einde met kalmte en helderheid hen vertelde: “Jongens, dit is het. Laten we op een mooie en waardige manier nu afscheid nemen.” Dieuwertje had nooit angst voor de dood, en haar sereniteit bracht rust voor haar geliefden. “Het was een rustig en zelfbewust afscheid,” zei Tessel. “Dieuw had altijd het beste uit het leven gehaald. Ze was nooit bang om te gaan, en dat gaf ons zoveel rust.” Tessel voelde de kracht van Dieuw’s levenswijze en haar vermogen om een vredig einde te omarmen.
Humor in moeilijke tijden
Wat vooral opviel in Tessel’s woorden, was de speelse humor van Dieuwertje. Tessel lachte bij de herinnering aan de grapjes die Dieuwertje maakte over haar nieuwe neus. “Ze maakte altijd grappen, zelfs als ze zich niet goed voelde. Dat was typisch Dieuw,” zegt Tessel. De humor was een constante in haar leven, zelfs in haar ziekteperiode. Dit liet zien hoe Dieuwertje altijd het positieve zocht, zelfs in de moeilijkste tijden.
Het ouderlijk huis: een plaats van herinneringen
De zussen deelden een sterke band, die versterkt werd door hun gedeelde geschiedenis in het ouderlijk huis in Nederhorst den Berg. Tessel herinnerde zich de vele dierbare momenten die ze in dat huis beleefden. “Het huis was altijd zo’n speciale plek voor ons, vol herinneringen,” zei Tessel. Het huis had voor haar zus Dieuwertje, die na het verlies van haar echtgenoot Peter de Bie daar verbleef, een plek van rust en vrede moeten worden. Helaas werd die droom van samen oud worden met Tessel in dat huis niet werkelijkheid. “Het was altijd haar wens, maar die bleef een mooie droom,” zei Tessel met een zachte glimlach.
Een herinnering die blijft
Tessel sprak over de schoonheid van Dieuwertje’s leven, vol kracht, liefde en positieve energie. De herinneringen aan haar zus zullen altijd voortleven, met de kracht van haar spirit en de wijze waarop ze afscheid nam van het leven. “Dieuw had een ongelooflijk, mooi leven. Het verlies voelt nog altijd intens, maar haar manier van leven en sterven was een inspiratie voor ons allemaal.”
Dit ontroerende gesprek toont de kracht van herinneringen en de onsterfelijke liefde tussen twee zussen, en is een ode aan het leven en de manier waarop Dieuwertje het invulde.
