Emotionele mokerslag voor Monique Westenberg: ‘Veertig jaar vriendschap in één moment voorbij’
Het leven van Monique Westenberg lijkt de laatste tijd in een onafgebroken golfslag van emoties te staan. Nog maar net bekomen van de breuk met André Hazes, wordt ze nu opnieuw getroffen door een verlies dat nog dieper snijdt: haar jeugdvriendin Karin is plotseling overleden. Veertig jaar vriendschap – vol gedeelde herinneringen, geheimen en onvoorwaardelijke steun – in één klap tot een pijnlijk verleden gemaakt.
Rouw in de lichten van New York
Monique bevond zich op dat moment duizenden kilometers verderop, in New York. Terwijl de stad om haar heen nooit slaapt, zat zij in stilte achter een scherm, kijkend naar de uitvaart van haar vriendin via een livestream. “Veel en veel te jong ben je zo onverwachts naar de andere kant gegaan,” schreef ze, haar woorden doordrenkt met ongeloof en rauw verdriet. De fysieke afstand maakte de pijn alleen maar intenser – het gemis van een laatste omhelzing, een hand op de schouder, een blik die alles zegt.
Een band die levenslang standhield
Karin was niet zomaar een vriendin. Ze kende Monique al sinds hun kindertijd, een zeldzame band die standhield door alle fases van het leven heen: schoolpleinen, eerste liefdes, hoogte- en dieptepunten, de stormen van volwassen worden. “Ik heb zondag afscheid mogen nemen en je kunnen bedanken voor veertig jaar liefde en herinneringen. Dankjewel dat je in mijn leven was, lieve Karin. Ik houd van jou,” deelde Monique – een ode in pure eenvoud.
Een dubbel afscheid
Voor Monique is dit verlies extra wrang omdat het volgt op een andere pijnlijke breuk. Haar relatie met André Hazes leek tijdens een gezamenlijke Amerika-reis nog kort een opleving te krijgen, maar bleek uiteindelijk definitief voorbij. En waar de scheiding van een partner ruimte laat voor hoop of verandering, is dit afscheid onomkeerbaar. Karin komt niet meer terug.
De digitale omhelzing van duizenden
Haar openhartige bericht op social media zorgde voor een stortvloed aan reacties. Fans, vrienden en onbekenden stuurden haar virtuele omhelzingen, deelden eigen verhalen van verlies, en lieten weten dat zij niet alleen is. Het is de kracht van kwetsbaarheid: door haar pijn te tonen, raakte Monique aan een universeel gevoel dat velen herkennen.
Herinnering als anker
Te midden van alle turbulentie lijkt Monique zich vast te klampen aan wat blijft: de herinneringen. Foto’s, gedeelde grapjes, gesprekken die nooit meer opnieuw gevoerd zullen worden. In een wereld die altijd maar vooruit raast, houdt zij even stil bij wat was – en geeft Karin zo een blijvende plek in haar verhaal.
